نقش لاپاروسکوپی در درمان بیضه های غیر قابل لمس

مقدمه: 3/4% پسرانی که به موقع به دنیا می آیند دچار پائین نیامدن بیضه هستند و 20% از این بیضه ها غیرقابل لمس می باشند. مقاله حاضر راجع به نقش لاپاراسکوپی در تشخیص این بیماری است. هدف از این مقاله ارزیابی اثر تشخیصی و درمانی جراحی لاپاروسکوپی در بیضه های غیر قابل لمس اطفال و بالغین جوان می باشد. روش کار: این مطالعه توصیفی در سالهای 1383 – 85 در بیماران با بیضه غیرقابل لمس بستری در بخش ارولوژی بیمارستان قائم (عج) انجام شده است. جمعاً 15 بیمار و 19 بیضه غیر قابل لمس تحت عمل لاپاراسکوپی قرار گرفتند. در این روش با استفاده از تروکار 5 یا10 میلی متری با روشHASSON (باز) وارد حفره صفاقی شده و با تلسکوپ شماره 5 یا 10 میلی متری، به جستجوی بیضه پرداخته شد، در صورت نبودن بیضه ها به عمل خاتمه داده می شد و در صورت وجود، تحت عمل جراحی قرار می گرفت. مشخصات فردی، نتایج لاپاراسکوپی و عمل جراحی در پرسشنامه جمع آوری شد. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از آمار توصیفی و جداول توزیع فراوانی پردازش شد. نتایج: در دو مورد بیضه وجود نداشت (19 ساله و 3 ساله) در 9 مورد بیضه یکطرفه در داخل شکم قرار داشت (7 مورد راست، 2 مورد چپ). در سه مورد هر دو بیضه داخل شکم بود و در یک مورد که دستگاه تناسلی خارجی مبهم وجود داشت و بیمار ظاهراً خانمی بود که با علت ناباروری و آمنوره مراجعه کرده و کاریوتیب وی 46 XY بود، دو بیضه داخل شکم وجود داشت. در 4 مورد بیضه داخل شکم عمل استاندارد اورکیدوپکسی انجام گرفت در سه مورد اخیر اورکیدوپکسی لاپاروسکوپیک انجام شد و در مورد خانم یاد شده اورکیدکتمی لاپاروسکوپ صورت گرفت، عارضه مهمی بروز نکرد. تمام بیضه ها تا یکسال بدون آتروفی بودند و در اسکروتوم قرار داشتند. نتیجه گیری: لاپاروسکوپی راه انتخابی برای تشخیص بیضه های غیر قابل لمس است. اورکیدوپکسی با لاپاروسکوپ قابل انجام است و به عقیده برخی بهترین روش و به عقیده عده زیادی مشابه عمل جراحی باز است.